NaNoWriMo 2018

NaNoWriMo is de internationale schrijversuitdaging. In 30 dagen tijd een verhaal schrijven van 50.000 woorden. Ieder jaar doen er duizenden mensen over de hele wereld aan mij. Dit jaar is het mijn zevende keer dat ik mee doe.

Vorig jaar startte ik een Bullet Journal special voor preptober. Preptober is de maand voor NaNoWriMo, de maand oktober, waarin ik mijn verhaal kon voorbereiden. Dat had ik nog nooit eerder gedaan en ik begon vol enthousiasme en goede moed. Maar na 26 pagina’s te hebben overgeschreven en lijstjes te hebben gemaakt, was ik nog niet veel verder met het voorbereiden van het eigenlijke verhaal, gewoon omdat ik nog steeds niet wist hoe dat te doen.

En het erge op dat moment was - ja het frustreerde me - was dat ik twee verhaallijnen had en ik niet kon kiezen welke uit te werken.

Nu koos ik er bewust voor om zo min mogelijk voor te bereiden. Blijkbaar was ik geen planner als het ging om verhalen schrijven. Ik had wel een idee en wist ook wel waar ik naartoe wilde. Het lekkerste kon ik erover nadenken tijdens mijn yinyogalessen. Let wel, dat is helemaal niet de bedoeling, maar ik deed het graag en zo ging de tijd in diezelfde houding lekker snel voorbij.

Toen kwam 1 november. Ik heb denk ik wel 5 keer mijn eerste zin opnieuw gedaan. Dat is eigenlijk al niet de bedoeling.

Na hoofdstuk 1 moest ik toch even opzoeken hoe het zat met de regels over emigreren, een stuk land kopen maar er niet op bouwen en hoe zat het ook alweer met de vacature personal assistent. Dit verhaal had toch wel meer voorbereiding nodig, wilde ik aan die eisen voldoen.

Ik probeerde los te laten dat ik niet alle regels wist en dat mijn verhaal misschien niet alle regels zuiver zou naleven. Maar helemaal lekker zat het niet. En ik begon achter te lopen in mijn verhaal omdat ik me bekort voelde door die regels. Mijn fantasie kreeg niet de vrije loop in dit verhaal dat zich afspeelde in onze wereld.

Week 2 van NaNoWriMo is voor mij de week van de social media. Ik word enorm afgeleid door Facebook en Instagram. Of whatsappjes, of een andere app. Maakt niet zoveel uit. Zodra het ding trilt zit de telefoon al geplakt in mijn hand. Niet goed voor mijn woordenaantal. Ieder jaar heb ik dat in week 2. En dit jaar begon het zelfs eerder. Maar nu zag ik ook een spelletje op de support group van NaNoWriMo waarin je via je geboortedatum de titel van je nieuwste boek kon samenstellen. City of Ash and Ivory was een van de combi’s. (Niet eens mijn geboortedatum). De inspiratie die toen bij mij binnen knalde was enorm. Ik zag helemaal voor me waar dat verhaal over zou gaan! Tijdens het oppassen op de kinderen van een vriendin, waarbij ik die kinderen niet gezien of gehoord heb de hele avond, schreef ik de eerste twee hoofdstukken zonder problemen.

En nog steeds, nu dik in week 2 van NaNoWriMo weet ik helemaal waar ik naartoe wil met mijn verhaal, ben ik gek op mijn karakters, wil ik wonen op de setting en knuffel ik graag met hun huisdieren. Ik probeer ieder vrij moment dat ik heb te schrijven. En soms is dat dus ook op een verjaardagsfeestje, tijdens de film, in mijn pauzes etc. Ik schrijf via Drive zodat ik op iedere internet bezittend apparaat kan werken. En mijn kinderen gaan tegenwoordig een half uurtje eerder naar bed ;)

Fantasy-style is gewoon mijn ding. De eerder geschreven woorden horen bij mijn proces van deze NaNoWriMo dus tellen die gewoon mee. Deze blog trouwens niet.

(En deze blog bevat 589 woorden)

Vertel me, hoe gaat het met jouw verhaal?