Creatief Jarig

Gisteren was ik jarig.

Het vieren van dit heuglijke nieuws heeft nogal wat veranderingen doorgemaakt. Ik wil je hierin meenemen om je een idee te geven hoe jij altijd kunt onderzoeken hoe jij je verjaardag wilt vieren. En was dit jaar niet jouw manier, dan heb je volgend jaar weer een nieuwe kans.

Als kind vond ik mijn verjaardag de beste dag van het jaar. Mijn ouders maakte er echt een feestje van, wat begon met wakker worden met ontbijt op bed. En een cadeau dat mijn broertje dan aan me gaf. Ik vond dan onder mijn bed een klein presentje voor hem (dat deed mijn moeder tot mijn tiende levensjaar). Daarna hup, naar beneden waar de slingers hingen, er een stoel versierd klaar stond en de spulletjes om te gaan trakteren in een prachtig versierde doos. Uiteraard had ik mijn nieuwste jurk, broek of trui aan.

Trakteren op school vond ik geweldig. Ik kreeg t/m groep 3 een prachtige versierde muts op waar mijn leeftijd en mijn lievelingsdier op stond, gevuld met papieren bloemen en strikken. (vanaf groep 4 had ik meesters, die dit niet deden, maar was ik oud genoeg om een papieren kroon zelf te maken). Mijn kinderfeestjes organiseerden mijn ouders zelf met speurtochten, lampionnenoptocht, spelletjes en snoephappen. Je werd altijd thuisgebracht.

Als tiener gingen de kinderfeestjes over in slaapfeesten of met z'n allen naar de bioscoop. Ik heb het 'e'en keer gevierd in de plaatselijke dansschuur, wat ik zeg niet zo leuk vond als verwacht en uit een soort van protest vierde ik het dat jaar daarop niet. Eenmaal op kamers vierde ik het in mijn studentenkamertje. Ik miste daar wel het wakker gemaakt worden met ontbijt op bed. Dus regelde ik dat ik logeerde bij mijn ouders de nacht voor mijn verjaardag en deze lieve mensen pakten de traditie gewoon op waar we gebleven waren.

Zodra ik een vaste relatie kreeg, leerde ik hem meteen hoe ik mijn verjaardag hebben wilde: ontbijt op bed met cadeau. Hij voegde er aan toe: uit eten in een restaurant naar keuze. Dat bleef tot we kinderen kregen.

Ik heb mijn verjaardag voordat zoonlief kwam nog grootsgevierd omdat ik voelde dat mijn verjaardagen daarna nooit meer hetzelfde zouden zijn. Oude tradities moest ik vaarwel gaan zeggen en er moesten nieuwe varianten gezocht worden.

Ik merkte dat meteen al. Een zoon die nog geen 1 jaar is die spugend met koorts je verjaardag aankondigt, zorgt niet voor een feeststemming. Ik wilde geen ontbijt op bed want dat betekent wakker gemaakt worden, terwijl ik iedere moment snakte naar slaap.

De dag erna werd zoonlief zelfs opgenomen in het ziekenhuis omdat het echt mis ging, zorgt echt voor een bittere smaak aangaande verjaardagen.

Gelukkig mocht ik het jaar erna overdoen met een vrolijke peuter en vierde we onze verjaardag voor het eerst samen. Ik moest er aan wennen. Op de dag zelf gebeurde er niets en een week later zat ik met een huis vol visite waarvan de meeste niet eens meer wisten dat het ook mijn verjaardag was geweest. En ik weet dat dit egoïstisch klinkt, maar ik miste dat jaar het moment voor mij.

Uiteindelijk heb ik het uitgesproken naar vriendinnen toe en die hebben er dat jaar erop meteen wat aangedaan. En de ontbijtjes op bed zijn ook terug. Mijn vent geeft me nu altijd een ervaring voor mijn verjaardag, zoals een concert, weekendje weg of naar het theater.

Dit jaar was weer een nieuwe kans om mijn verjaardag te vieren zoals ik het wilde en terugkijkend op gisteren: deze variant is zeker gelukt!

Ik had drie lieve vrienden op bezoek. Er was taart, er was gezelligheid en ik heb lekker voor ze gekookt. Ik heb een weekendje weg gekregen dat gaat gebeuren zodra meer mogelijk is dan nu. Ik heb gelachen, ben geknuffeld en enorm verwend.

Volgende week vier ik het feest van zoonlief voor familie. En dat vind ik helemaal goed. Ik heb mijn feestje gehad.

Hoe vier jij graag je verjaardag het liefst?