Woord voor 2022

Vorige blog vertelde ik al over mijn eindejaarsyoga en -journaloefeningen. Na het afsluiten van 2021 was het tijd om me te richten om 2022. Mooi zo, want ik was zo klaar met het jaar en wilde me maar al te graag richten op de toekomst.

Tijdens het oefenen kwam ik het woord Sadhana tegen.

Sadhana is sanskriet voor je dagelijkse spirituele oefeningen. Wat doe je om dagelijks stil te staan bij het leven, bij je menselijkheid en bij je eigen zijn om waarachtig en authentiek te leven? Ik kende het woord niet, maar toen ik las wat eronder viel, voelde ik me warm worden. Wat als ik mijn leven, krakkemikkig, frustrerend, overweldigend en kleurrijk als het is, kon gebruiken juist om spiritueel te groeien?

Omdat ik van nature graag praktische handvatten wilde, maakte ik een lijst van dingen die ik dan ging doen:

• boeken lezen (luisterboeken tellen wat mij betreft mee)

• iedere dag schrijven (als een soort dagboek)

• yoga houdingen oefenen

• mediteren (oef, gaan we weer)

• kunstzinnige expressie (yes, YES!)

• genoeg slapen

Natuurlijk kwam mijn innerlijke criticus om de hoek kijken om, zoals het haar betaamd, alles af te kraken of te vertellen over alle redenen waarom ik dit niet zou gaan doen (the Witcher-serie stond bovenaan dat lijstje)

Maar het zat hem niet zozeer in het moeten doen, als wel in het steeds weer oppakken om het te gaan doen. En het beoefenen van lief zijn voor jezelf als je het een keer niet had gedaan.

De kracht zat het in het ongestraft laten van wat niet lukte en het vieren wat wel lukte. Het zien als training.

Mijn vent de Marathonloper kon daar de logica wel van inzien. Marathon lopen doe je niet op de dag zelf, daar zit een hele training aan vast. Marathon lopen is niet alleen die 42 kilometer, maar is ook de voeding, het slapen, het toch doen als het regent, het een keer overslaan als je te moe bent om nog een stap te verzetten, het vrij vragen op je werk de dag erna en het nee-zeggen tegen Netflix (Hierbij zag ik mijn variant op de marathon met the Witcher-serie door mijn neus geboord worden, maar ik begreep zijn punt).

Dus zo vol leven, met aandacht, met intentie, moest ik eerst gaan oefenen. Het hoeft dus niet in 1 keer te lukken. Wat een verademing! Ik ben geen verlichte non in een klooster, ik ben moeder met twee koters, drie katten, een eigen bedrijf, verantwoordelijk leven. Het fundamentele verschil tussen een verlichte non en ik is het niveau van bewustzijn dat ieder geniet. Alles wat je doet wordt een spirituele daad als je het bewust doet. Bewustzijn transformeert zelfs de meest alledaagse daad in Sadhana.

Alles kan deel uitmaken van je spirituele oefening, maar hier zijn mijn favoriete aanbevelingen om je te helpen bij je dagelijkse Sadhana:

• Accepteer het moment zonder spijt van het verleden

• Sta open voor oneindige mogelijkheden

• Geniet van stil zijn

• Breng tijd door in de natuur

• Geef kleur een plek in je leven (ik dacht aan schilderen, tekenen, maar waarom niet je huis herinrichten, fotolijstjes ophangen of een mooie maaltijd bereiden?)

• Begin elke dag met dankbaarheid

• Wees lief voor jezelf (en als dat even niet lukt, wees daarin dan lief voor jezelf)

• Doe werk waar je blij van wordt en je doelen in het leven ondersteunt

• Wees altijd jezelf (ai, dat vind ik een dooddoener dus een leuke om te exploreren)

• Beweeg iedere dag op een manier die voor jou werkt (hierbij denk ik aan yoga en wandelen, maar dat kan voor jou wat anders zijn - marathons lopen bijvoorbeeld)

• Rust indien nodig en zorg voor voldoende slaap

• Houd een dagboek bij

• En vooral… luidkeels lachen en doe elke dag iets voor de lol

En daarom is Sadhana mijn woord voor het jaar. Wat is jouw woord voor dit jaar?