Inspiratie opdoen

Op mijn toilet heb ik sinds kort een omklap-agenda hangen, zo'n kleintje die je zelf in elkaar kunt freubelen van Flow Magazine. Voor iedere dag staat er een feitje, quote, groente of tip. Mijn kinderen hadden die ochtend al geroepen dat ze wilden verven en ik moest nog even naar de wc voordat ik de spullen klaar kon zetten (ik had wel gevraagd of ze alvast wilde beginnen, maar ik kan je al verklappen, toen ik terugkwam was nog niets klaar gezet). Dit keer las ik een mooie tip van Austin Kleon:

"Wie zich niet laat inspireren, creëert ook niks,' zei Salvador Dali. Gebruik werk van mensen die je bewondert. Niet van één maar van allemaal. Als je van één steelt is het plagiaat, maar als je van heel veel verschillende mensen dingen overneemt, is het research. Kopieer niet klakkeloos, maar probeer iets te vangen van hoe je held kijkt naar de wereld. "

Dus toen mijn kinderen riepen dat het tijd was om te schilderen, gooide ik het over die boeg. ‘Weet je al wat je wil schilderen?’

‘Bloemen,’ zei mijn oudste.

‘Glitter Draken.’ riep de jongste (ze zit in de glitter-en-draken-fase, dus haar antwoord verbaasde mij niks).

Terwijl ik de spullen klaarzetten, bekeken de kinderen bloemen die al eerder geschilderd waren. Schilders als Van Gogh, Ann Hardy en Jan Altink kwamen voorbij. We gingen op zoek naar het gevoel bij het beeld. Vrolijke bloemen, verdrietige bloemen, dode bloemen. Na een minuut of 10 gingen de kinderen aan de slag.

Mijn dochter (4 jaar) ging gewoon helemaal los met rood, grijs en alle glitterverftubes die we hebben. Vol aandacht was ze bezig. Pas later dacht ik: ze is een nieuwe Jackson Pollock, die ook gecontroleerd knoeide tot de kijker zijn fantasie de vrije loop kon laten.

Mijn zoon (net 7) heeft met veel concentratie één zonnebloem geverfd. ‘De eerste zonnebloem van het jaar.’ heeft het als titel. Omdat het bijna zomer is, volgens hem. De winter probeert hem gelijk te geven door de sneeuw te laten smelten.

Zelf schilderde ik terwijl ik de kinderen ondersteunde in verf pakken (niet te veel), kwasten spoelen (hee, nu wordt de wit toch blauw) en dus was er weinig tijd om me echt te richten op wat mij de laatste tijd inspireert. Maar eigenlijk kwam het er toch wel uit: krullen en universums.

Ook heb ik twee dingen geleerd. Al je 4 jaar bent, verf je vanuit de beleving en heb je die inspiratie nog niet nodig (wist ik eigenlijk al, maar het werd maar weer eens bevestigd) en als je zo gevoelig bent als mijn oudste schilder je soms al iets van het gevoel dat je wenst.