huidskleurpotlood

De afgelopen week was het weer overal leesbaar: #antiracism #blacklivesmatter #nojusticenopeace. De dood van de 46-jarige George Floyd die omkwam door politiegeweld is het zoveelste voorbeeld van racisme van nu. Ik ben me bewust dat racisme nog steeds er is. Het zijn aardig wat dingen die ik en vele mensen met mij nog steeds (onbewust) doen of zo hebben aangeleerd wat dit in stand houdt. Ik wil uitspreken tegen racisme, ik wil echt iets doen. Ik wil mezelf aanleren hoe ik antiracist kan zijn en hoe ik dit door kan geven aan mijn kinderen.

Eén van de inzichten die ik heb gekregen, wil ik graag met je delen.

Het kwam door mijn oudste. We waren samen aan het kleuren en vroeg aan mij: mama, mag ik van jou het huidskleurpotlood?

Zonder na te denken verder gaf ik hem de kleurpotlood die hij bedoelde.

Ik keek naar zijn tekening en zag dat hij een mens aan het tekenen was tussen de bloemen. En toen bedacht ik het: waarom noemen we het een huidskleurpotlood?

Dit potlood draagt de kleur van maar een klein groepje mensen. Het heeft niet eens specifiek de kleur van huid, maar het wordt zo genoemd. Waarom?

Ik ben gaan zoeken op internet en ontdekte ik dat het potlood een uitvinding is van de witte fransman Nicolas-Jacques Conté (1755 - 1805). Pas in 1905 werd in Duitsland de kleurpotlood gemaakt, uiteraard ook door witte mannen bedacht. Gekleurde verf was echt iets voor de rijken, wat vroeger automatisch betekende dat je wit was. Ook al staat het dus niet zo beschreven, ook de kleur huidskleur in tekenmateriaal is ontstaan door witte rijken, voor de witte rijken.

En wees eerlijk, bruin heet bruin, zwart heet zwart en wordt nooit huidskleur genoemd als we het hebben over potloden, krijtjes of verf.

Ik wil dan ook de kleur die we nu huidskleur noemen een andere naam geven. Want het is geen huidskleur voor vele mensen en het voelt als iets racistisch wat mij is aangeleerd.

In Amerika heeft het ook wel de naam Peach, perzik. Deze kleur ligt ook in het kleurenspectrum in het vlak oranje. Maar het is niet de kleurnaam die past bij de kleur die ik meestal zie.

In verschillende winkels wordt het ook wel vleeskleur genoemd. Ik gruwel en twijfel of dat nu zoveel beter is.

Zalmroze is wat mij betreft een goede optie die in de buurt komt.

Een andere optie is: We noemen de kleuren in de kleurpotlodendoos voortaan:paars, blauw, groen, huidskleur, huidskleur, huidskleur, huidskleur, huidskleur, huidskleur, antraciet, rood, paars. Maar dan denk ik dat er te veel verwarring gaat komen.

Wel kwam ik een heel fijn initiatief tegen, een ‘huidskleurpalet’ van Crayola. Ik dacht, dat kan ik ook met mijn krijtjes, potloden, stiften en verf: ik heb een bak huidskleur gemaakt. Ik liet mijn oudste de bak zien. ‘Dit,’ begon ik het gesprek, ‘is huidskleur, en zelfs nu heb ik nog niet eens alle varianten, want zoveel verf, potloden en krijtjes heb ik niet. En iedere kleur huid heeft bestaansrecht. Ook in jouw en mijn tekening.’

Ik wil als laatste even benoemen dat ik wit ben en dat ik dus helemaal niet weet hoe racisme voelt. Ik kan dus ook niet voor deze mensen spreken. Waar mensen met een donkere huidskleur mee worstelen, zowel in Amerika, Nederland of op andere plekken in de wereld is uniek en ongehoord. Ik wil me niet voordoen alsof ik weet hoe het is om in een zwart lichaam door onze racistische wereld te lopen. Alleen zwarte mensen kennen die ervaring. Ik vind echter dat het mijn plicht is om op te komen tegen racistisch geweld, hoe moeilijk ik dat ook vind. Zoals ik het zie, zijn we medeplichtig aan dat geweld als we niet bespreken. Racisme is niet iets waarvan we kunnen zeggen dat we 'neutraal' zijn. We moeten antiracistisch zijn. Ik beken hier en nu: ik struikel soms in mijn pogingen om luidruchtig te blijven. Ik maak verkeerde stappen. Ik doe het niet altijd goed. En als dat gebeurt, wil ik dat je weet dat het me spijt, vooral voor de zwarte mensen die ik per ongeluk pijn heb gedaan. Ik wil ook even de tijd nemen om alle zwarte mensen in mijn omgeving en de wereld te bedanken die me regelmatig leren hoe ik dingen beter kan doen. Als je een van hen bent, leer mij wat ik moet weten (als je dat wilt). Ik luister graag naar je.