Feedback

Afgelopen week leek wel het thema Feedback te dragen. Op de meeste gebieden van mijn leven ontving ik feedback, gevraagd, ongevraagd, gepland en ongepland.

Ik heb moeten leren hoe om te gaan met feedback ontvangen. En om dat te kunnen moest ik ook leren hoe ik goed feedback kon geven:

concreet het gedrag omschrijven. Benoemen wat het met mij doet en wat ik wel wil. De ander laten reageren en samen bepalen wat de oplossing kan zijn.

Het oefenen van feedback ontvangen ken ik als stappen die zorgen dat ik niet mijn paniek de overhand laat nemen. Ik parkeer de paniek en luister goed, vraag door en begin vooral niet op hoe ik het eigenlijk bedoelde tot het moment daarvoor is.

Maar de paniek moet er toch op een gegeven moment uit. Als ik thuis ben, als ik in mijn bed lig of als ik geconfronteerd wordt met alles wat mijn gezin nog van me vraagt. Dan komt de paniek in hete golven over me heen. Frustratie loopt over en opeens ben ik die kleine peuter die heel hard NEE roept terwijl ik eigenlijk alleen maar wil weten of ik nog wel iemand ben om van te houden.

Dark Feedback

De laatste tijd komt het opeens voor (komt het door het ouder worden?) dat mensen ook positieve feedback geven die binnen komt. De meeste positieve feedback die ik terug, krijg valt onder de noemer CREATIEF en ENTHOUSIAST.

Daar kan ik goed mee dealen. Ik weet dat ik creatief ben en dat andere dat ook van mij vinden. Ik ben een vurige enthousiasteling en ben blij als mensen dat ook erkennen.

Maar dan zeggen mensen dat ze van me van mijn manier van kijken naar de wereld leren, dat ik van meerwaarde ben en dat ze me AUTHENTIEK vinden. Mijn hart bonst als een gek, ik voel gekriebel in mijn keel en in mijn buik en het nieuwe zwarte gat van het universum kun je in mijn brein vinden. Authentiek? Ik zoek foto’s om na te tekenen, ik quote anderen, ik volg het basis script voor yoga dat al voor de geboorte van Jezus is geschreven, ik eet vegan omdat social media mij voorhoudt dat ik daarmee in ieder geval meewerk aan een wereld leefbaar houden voor mijn kinderen, ik heb het allemaal niet zelf bedacht.

Nu de paniek wat aan het wegebben is, vraag ik me serieus af wat mij AUTHENTIEK maakt. Ik kan het wel aan andere vragen, maar ik vrees voor antwoorden die toch weer zullen vallen onder CREATIEF en ENTHOUSIAST. Zou het werkelijk een nieuwe categorie kunnen zijn, eentje die ik zelf kan invullen?

En met wat dan?