Een liefdesbrief

Lieve droomwens,

wat fijn dat je er bent. Je motiveert me, je geeft me energie en een horizon om naar uit te kijken. En straks ben je daar. Ik ga voor jou.

Je kwam niet geheel onverwachts in mijn leven. Ik had al wel meerdere wensen gehad. Sommige groot, sommige klein. Sommige bleven tot de uitkomst bij me, sommige duwde ik weg omdat ik andere dingen belangrijker vond.

Jou wil ik niet wegduwen, lieve droomwens. Ik vind het echt leuk dat je er bent. Ik vind het vooral heel fijn dat je mij hebt uitgekozen als mens om tot uiting te komen. Blijkbaar vind je mij getalenteerd genoeg, goed genoeg en enthousiast genoeg. Daar ben ik blij om.

In het leven doe ik erg mijn best wensdromen en verplichtingen te combineren. Dat is een lastige uitdaging en ik ben er niet altijd even goed in. Ik hoor nu bij de volwassenen en ik heb gemerkt dat verplichtingen erg belangrijk zijn bij het volwassen leven. Daar heb ik niet altijd zin in, jij bent veel leuker. Maar verplichtingen worden soms zo belangrijk gemaakt. Door anderen, of ik doe het zelf in mijn hoofd. ‘Stop met dromen,’ zeggen ze dan. ‘Je hebt nog een gezin, een huis, een baan. Er moet geld in het laatje komen, de haren van je kinderen moeten wel geborsteld zijn voordat je ze naar de kinderopvang brengt zodat je kunt gaan werken.’ Je moet dit, je moet dat...zo klinken die verplichtingen.

Jij als droomwens bent meer van het mogen en er helemaal voor gaan en zelfs, eens in de zoveel tijd, er helemaal in opgaan. Of ik nu hard loop of niks doe, dat maakt jij niet uit. Je bent niet aan tijd gebonden.

Ik koppel je nog wel eens aan tijd. Ik koppel je nog wel eens aan het moeten. Ik koppel je nog wel eens aan verplichtingen. Omdat ik die manier van werken nu eenmaal goed ken. Daardoor heb ik een lange CV-lijst opgebouwd, heb ik veel voor elkaar gekregen, door dat harde werken en vooral door dat harde werken als een verplichting te zien. En dus zie ik jou soms ook als een verplichting. Pas dan kan ik helemaal mezelf zijn. Pas dan kan ik dit of dat… Pas dan…

Maar eigenlijk hoeft dat helemaal niet, he droomwens. Ik hoef alleen maar mee te bewegen met de flow. Gewoon doen wat ik altijd al deed. Maar nu doen we het dan samen. Jij bent mijn intentie. Jij vult mijn gedachten als ik zit te navelstaren. Jij bent mijn motivatie om toch die verplichtingen te doen, maar ook ben jij mijn coach om verplichtingen te plannen, te delegeren en los te laten, net wat er gedaan moet worden (ik weet het, ik ben daarin nog steeds een slechte leerling, maar laten we het niet opgeven).

De belangrijkste stap in onze relatie is nu gezet. De wereld weet nu van die ene belangrijke zet die ik echt moet doen om jou te manifesteren. Ik vind het eng, leuk, spannend, geweldig, fenomenaal en magisch. Ik hou je vast terwijl ik je meer en meer laat zien. Jij houdt mij vast terwijl ik meer en meer van mezelf laat zien.

Daar krijg ik vlinders van in mijn buik…

Liefs,

Rozemarijn