Creatief op de camping

Zo, we zijn weer terug van weggeweest. Samen met mijn gezin ben ik een weekje wezen kamperen. In een tent, in de natuur, back to basic. En daarbij hoorde ook een aantal stappen die te maken hadden met mijn creatieve bezigheden. Ze gaven me inzichten die ik met je wilde delen.

Het begon al bij het inpakken. Wat ging ik meenemen? De grenzen werden aangeven door wat je wel en niet kunt doen buiten en in een tent, maar vooral ook, wat er in een auto past. Geloof me, we hebben een prima auto, ook qua grootte, maar opeens zijn creatieve spullen extra’s die meegaan, geen hoog nodige spullen om een week in de natuur te overleven.

Daarnaast wist ik ook wel dat ik niet al mijn spullen nodig had.

Het ding is, ik kan nog wel eens voor mijn knutselkast staan en denken, wat zal ik nu eens gaan maken, en dat ik dan spullen uit bakken trek en dingen kies en scheur en knip en dan weer verf en opeens ontstaat er dan.

Nou had ik dat al een tijd niet meer gedaan, maar wat als ik daar opeens behoefte aan had, tijdens de vakantie…

En wat als ik iets nodig heb en ik heb het niet meegenomen? (Manlief zei dat we het altijd konden kopen als we het echt nodig bleken te hebben)

De grenzen werden opgetrokken. Ik mocht alleen spullen meenemen die in mijn rugzak pasten. Dus wat zou ik meenemen?

De eerste twee items waren makkelijk. Ik trakteer mezelf altijd op een boek speciaal voor de vakantie gekocht. Dus dat is 1. En ik geef mezelf iedere vakantie toestemming om in een nieuw notitieboekje te beginnen. Dat is een traditie die gegroeid is sinds ik met vriendinnen op vakantie ga. Een traditie helemaal voor mezelf en deze hou ik graag in ere. Dus nam ik het mooiste notitieboekje mee dat al een tijdje wacht om gevuld te gaan worden. Ik ging deze vakantie hem vullen met de verhalen die wonen in mijn hoofd en in mijn hart. Ik kreeg al meteen nog meer zin om op vakantie te gaan.

Ondertussen waren de kinderen ook druk met kiezen wat zij mee konden nemen. Beide waren ze er in ieder geval over eens dat er stiften, potloden en kleurboeken mee moesten. En de jongste wilde ook stickers mee. Veel stickers.

Deze zomer heb ik het kleuren weer opgepakt, dus het leek me een goede om ook een kleurboek mee te nemen. En ik heb nog maar één kleurboek in mijn bezit (de rest weggedaan of volgekleurd) dus ging die ook mee. Uiteraard met een dikke etui vol met onder andere stiften en potloden.

Uit alle andere dingen die ik nog kon meenemen kon ik niet kiezen en dus nam ik dit gegeven aan als een uitdaging; Ik zou alleen dit meenemen en me hier een week aan weiden.

Ik stond al een tijdje voor mijn knutselkast, omringt door een overvol bureau en dozen vol spullen op de grond te twijfelen wat ik zou meenemen. Ik besefte me dat ik me niet focuste op wat ik had maar op wat ik wilde hebben; meer tijd. Kon ik juist meer genieten als ik juist minder had. Dit was mijn kans om het te gaan ontdekken, in een mini-test.

Dus heb ik een week genoten en meer gedaan dan ik dacht. Ik las het boek uit en luisterde ook nog een luisterboek of 2.

Ik kleurde veel, schreef iedere dag, maar er was zoveel meer tijd om gewoon te zijn. Te zitten met gevoelens om ze te voelen (heel kut en moeilijk). Te legoën, dammetjes bouwen in beek, je kinderen leren een bommetje te springen in het plaatselijke zwembad. Te kijken naar de wilde konijnen, eekhoorns en eenden om me heen, terwijl ik nipte van mijn hete thee, nog in mijn pyjama, tussen het dauw in het gras. Gewoon even stil staan, om daarna weer door te gaan en te kleuren, te schrijven, te spelen…

Het was intens, pfff, zeg dat wel.

En het was mooi, het was… ik hoop/denk/voel dat dit de beste vakantie was die ik mezelf kon geven. Ik ben opgeladen en heb energie om al die leuke creatieve ideeen één voor één aan te gaan pakken. Gewoon een keer… no rush ;)