Doelbewust bezig blijven

In dit blog wil ik twee theoretische dingen benoemen, die mij geholpen hebben om mijn werkwijze vorm te geven.

Punt 1: werken aan je doel gaat in een vaststaand proces (zie ook afbeelding van Lisa Jacobs) Het proces gaat als volgt.

Je wilt verandering dus je zet je doel het vanaf nu anders te doen, eraan te gaan werken en je voelt gewoon: dit gaat lukken. Je werkt er extra hard aan en stopt er veel energie, tijd of beide in. Dan komt het dagelijkse leven er weer tussendoor, moet je flexibel laveren tussen onaangekondigde afspraken en zijn er nog de dagelijkse afleiders zoals die gave serie op Netflix, dat leuke avondje dat iets te laat werd en de zon die meer gaat schijnen en aankondigd dat het tijd is voor een terrasje.

Ook kom je andere struikelblokken tegen. Het doel wordt pittiger om te halen omdat het tijd kost. Sommige ideeën geven niet de uitwerking die je wil etc. En er zijn altijd uitwerkingen die tijd vergen die je jezelf niet wil geven, kunt geven of specifiek moet plannen. Sommige technieken heb je nog niet voldoende in de vingers waardoor je een zijpad moet nemen om te oefenen. En zo zijn er nog wel meer. Redenen genoeg om het project te stoppen, te laten verwateren en in een kast te laten versloffen.

Het is dan heel belangrijk dat je van deze fase af weet en een manier vindt om hier doorheen te komen.

Note: ik zit nu in fase van aanmodderen (mud) en zal straks je vertellen hoe ik deze fase aanpak.

Punt 2: ken jezelf. Via de test van Gretchen Rubin (wel in het Engels) weet ik nu dat ik iets of iemand nodig heb die me aan mijn afspraken houdt. Ik heb moeite om iets vanuit mezelf vol te houden. Ik heb iemand nodig die op regelmatige basis bij me na vraagt waar ik aan werk, hoe het gaat en of het lukt. En dan doe ik het dus ook. Zo niet voor mezelf, dan voor de ander. En doordat ik het voor de ander doe, bewijs ik mezelf dat ik het kan.

Tijd voor een remedie.

Hal Elrod adviseert in het boek the Miracle Morning om een maatje te vinden waar je op vaste basis een afspraak maakt. Tijdens deze afspraak bespreek je je doelen, vier je je voortgang en check je of zaken aangepast moeten worden. Het ondervangt de twee punten hierboven. Ik heb iemand die mijn doelen bespreekt, zodat ik eraan blijf werken. Ik maak voortgang ook voor haar, juist omdat zij er naar vraagt. En ik pas zaken aan om uiteindelijk uit te komen bij een betere methode om mijn doel te bereiken. Dit houdt soms ook in om eens te kijken naar het idee achter het doel. Dient het doel mij nog wel of dien ik alleen nog maar het doel?

Deze afspraak heb ik werkelijk met iemand. Zomaar afzeggen zal ik niet zo gauw doen. En ik voel me best wel een beetje schuldig als ik niet gewerkt heb aan een doel.

Maar dit is mijn manier van mij houden aan mijn gestelde doelen. Er zijn nog meer manieren. Ieder mens is anders.

Ik heb tijdens mijn laatste check-in beseft dat ik in mijn fase van aanmodderen zit. Hoe kom ik daar uit? Met kleine stapjes. Zoals het plaatje laat zien is het een nieuwe klim de berg op. En dat doe je in kleine stapjes. Ik heb dus nu 4 kleine tussendoelen. Volgende maand weer een afspraak. En dan maar laten zien dat ik werk heb gemaakt van die 4 stappen. Concreet, duidelijk, nog 4 weken te gaan. Let’s do this!