Namastea - project in uitvoering

Een project met yoga

Een project vol yoga

Ik ervaar dit project als yin yoga. Langzaam, lang in dezelfde houden en het lijkt eindeloos te duren terwijl het ongemakkelijk voelt.

Het begin…

In 2016 ontdekte ik gipsen en maakte ik 17 halve theepotten. In die tijd wilde ik yoga en thee combineren in een kunstproject en Namastea werd geboren. Het gipsen ging precies binnen een maand, sommige kregen een eerste basiskleurtje maar moesten vanwege de komst van een baby de kast in. Later, dacht ik toen, later pak ik dit weer op.

Ondertussen bestelde ik materialen, omdat ik dacht dat ooit te gebruiken voor Namastea, inmiddels weet ik dat ik sommige materialen nooit zal gebruiken.

Het oppakken…

Een project oppakken kan soms met horten en stoten gaan. Ik ben me hier bewust van, dus accepteer ik dat ik nog niet zoveel gedaan heb, als ik zou willen. Maar ergens knaagt ook het feit dat ik een dag voor mezelf nodig heb om er eentje klaar te hebben. Dat betekent in mijn geval een dag vrij vragen van mijn werk en de kinderen toch naar de opvang brengen. Ik kan erg in dubio zitten of ik een vrije dag moet aanvragen bij mijn werkgever of dat ik gewoon een weekend dag moet inplannen en plek moet regelen waar ik ongestoord aan de slag kan. Ik ben daar nog niet helemaal uit.

Wat ik wel heb gedaan…

Ondertussen heb ik aardig wat armen en benen gepunnikt en hebben drie dames een yogabroek aan. Eentje heeft haar. Productiewerk, maar dan in hele kleine stapjes, zo voelt dit. Het werkt niet echt, maar ik heb in ieder geval iets gedaan.

En toen…

Ik heb nog een doel: een creatieve cursus volgen. Die kreeg ik zelfs van mijn baas. Vijf maandagen aan de bak. Heel veel zin in. Maar dat betekent 5 andere werkdagen om voor mezelf aan de slag te gaan. Zal ik dan eindelijk toch mijn doel behalen?