Uitstelgedrag

Het uitstellen van taken die men eigenlijk wil of moet doen en waarbij men weet dat het uitstel waarschijnlijk niet goed is en tot moeilijkheden of extra stress zal leiden. Daarom wordt dit soms ook irrationeel uitstel genoemd. De term procrastinatie, afgeleid uit het Engels procrastination wordt als vakterm gebruikt.

(bron: wikipedia.org)

Hier zit ik dan. Eigenlijk zou ik moeten rennen. Ik heb net al uitgerekend dat ik zo’n 30 kilometer in te halen heb. In Frankrijk heb ik niet gerend. Maar ik heb geen zin om te rennen. Ik zou veel liever tekenen,

of borduren

of gaan slapen.

Toch weet ik dat ik nog wat kilometers moet lopen om aan het einde van het jaar mijn 1000 kilometer te halen.

Dus zit ik nu hier en schrijf ik een blog dat ik bewust Uitstelgedrag heb genoemd, want dat is wat ik nu doe. Ik wilde niet eens een blog schrijven, maar ik dacht, ik ga wel een blog schrijven, dat is ook iets doen aan mijn doelen.

En dit is dus een valkuil waar ik vorig jaar, werkend aan mijn 17 doelen voor 2017, ook last van had. Ik stelde het ene doel uit (foto-boeken, eten uitdelen, sparen voor een yogaretreat) om aan het andere te werken (lezen, schrijven, tekenen). Dat werkt dus niet, want daardoor komen doelen in het drang. Ik weet het. Het levert me zelfs extra stress op. Het klopt helemaal, wat wikipedia zegt: het is irrationeel uitstellen.

Maar me ertoe zetten, lukt me vanavond niet. Ik wil gewoon niet gaan lopen op die loopband. En de smoesjes zoemen in mijn hoofd: ongesteld, moe, eerst deze blog af maken en online zetten, het is al laat - 21:03u - dan kan ik er straks niet meer van slapen omdat mijn adrenaline door mijn bloed ruist, en loze beloftes (morgen loop ik wel het dubbele, als ik komende maand iedere dag een kilometer meer loop redt ik het ook) en die beloftes zorgen er ook wel voor dat ik het zou halen, maar ik weet ook dat ik die beloftes niet volhou. Het lukt me niet om iedere dag te lopen (vanwege andere afspraken), laat staan iedere dag een kilometer meer te lopen. Ook al is het maar 1KM…

Van uitstelgedrag word ik nog vermoeider.

Maar morgen ga ik lopen… ECHT!