Vrije tijd inplannen

Toen ik mijn eerste Kleine Kunstenaar kreeg verloor ik al mijn vrije tijd. Zo voelde dat toen. Ik was alleen maar bezig met mijn lieve huilbaby, de zorgen die erbij kwamen en het overleven van ieder uur die in een dag zaten en ik niet mocht slapen. Ik was blij dat ik weer mocht werken na vier maanden. Ik dacht dat ik wat vrije tijd terug zou krijgen. Maar in plaats daarvan kreeg ik er een bal bij die ik ook hoog moest houden: mijn werk. Zonder slaap was alert blijven, omgaan met feedback en vriendelijk blijven naar lastige klanten een kwestie van kauwen op mijn tandvlees en blijven ademen.

Pas toen mijn Kleine Kunstenaar meer rust vond (het werd duidelijk wat hem hielp om te slapen en te drinken) kwam de rust wat terug in mijn nachten. Maar het duurde nog een heel jaar voordat ik tijd vond om een artikel in een magazine te lezen terwijl mijn thee stond af te koelen naast een reep chocola. Mijn creativiteit vierde alleen hoogtij in mijn hoofd in de nachtelijke uurtjes dat ik met hem opzat, wachtend tot hij weer in slaap viel.

Mijn zoon was anderhalf toen ik een moeder leerde kennen die in hetzelfde schuitje had gezeten (huilbaby en later ziekenhuis in en uit) en inmiddels zwanger was van de derde. Ik moest toen nog niet denken aan een tweede baby erbij. Drie keer een Kleine Kunstenaar zoals ik had leek me onmogelijk. Zij was de enige die niet tegen me zei dat het een fase was en dat het wel weer voorbij zou gaan (ook al hadden al die mensen achteraf zeker gelijk, maar het was iets wat ik niet meer wilde horen). We hadden het over vrije tijd. Ze vroeg naar mijn hobby's en ik verontschuldigde me dat ik niet tot creatief werken kwam. En zo kwamen we op tijdsindeling. Waarom was werken aan een kunstwerk geen afspraak in je agenda, zoals de tandarts, de yogastudio of lunchen met een vriendin dat wel is? Daar moest ik over nadenken. Naast vele argumenten om zoiets niet in mijn agenda te zetten, zoals; er zijn geen andere mensen bij betrokken, hobby's moeten toch vrijblijvend blijven en vrije tijd plan je gewoonweg niet, zag ik er ook de voordelen wel van in.

Met de start van mijn bullet journal dit jaar, begon ik dus ook doelen te stellen omtrent mijn vrije tijd en plande ik de daarbij behorende vrije tijdsafspraken in. En ik kan je zeggen, het helpt enorm.

Ik heb mijn hobby gewoon nodig om een leuke moeder, vriendin, collega en mens te zijn. Daarom ben ik zo strikt in mijn uitdagingen en lijk ik heel veel discipline te hebben. Maar ik heb niet meer dan die gedisciplineerde mensen die naar de fitness gaan, op tijd bij de tandarts zijn of iedere maand uit lunchen gaan met een vriendin.

Het is mijn manier om stoom af te blazen, weer tot rust te komen of aan mijn persoonlijke ontwikkeling te werken.

Het inplannen gaat goed. Het ook altijd doen en ook deze afspraken nakomen gaat soms wat lastiger. Het blijft een uitdaging. Maar die ga ik graag aan.

Hoe ga jij om met je vrije tijd? Plan jij wel eens tijd in voor jezelf?