Book review: Het familie portret

In 2017 wil ik 17 boeken te lezen. Om je op de hoogte houden schrijf ik steeds een kleine review over het boek dat ik uit heb. Laatst heb ik dit boek uitgelezen:

Het familie portret – Jenna Blum

Op de achterkant van het boek staat:

Is alles geoorloofd in oorlogstijd? Vijftig jaar lang heeft Anna Schlemmer geweigerd te praten over haar leven in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Anna’s dochter Trudy herinnert zich niet veel: zij was nog maar vier toen zij en haar moeder door een Amerikaanse soldaat werden bevrijd en met hem meegingen naar Minnesota. Maar ze bezit een bewijsstuk uit het verleden: een familieportret waarop zijzelf staat, samen met haar moeder en een nazi-officier. Gedreven door schuldgevoel over wie haar voorouders zouden kunnen zijn, gaat Trudy op onderzoek uit. Zal ze erin slagen de waarheid over haar moeders verleden boven tafel te krijgen?

Mijn review (met mogelijke spoilers)

Deze moeder-dochterroman, speelt voor de helft af in Weimar, Duitsland tijdens de tweede Wereldoorlog, terwijl de andere helft in 1997 afspeelt in Minnesota, Amerika. Het is een holocaust-verhaal, maar dan bekeken vanuit een Duitse vrouw die de schaarsheid probeert te overleven, haar dochter in leven probeert te houden en haar geheime liefde voor een Joodse man verborgen probeert te houden. Het helpt dat Anna, nog geen twintig als de oorlog begint, een knappe jonge dame is. Ze gebruikt haar schoonheid om invloed uit te oefenen op de nazi-officier die haar regelmatig opzoekt in de bakkerij. Het kost haar alleen ook haar positieve zelfbeeld. Ze wordt gebruikt als zijn minnares en moet buigen voor zijn seksuele grillen, zijn onverwachte bezoeken. De man neemt wel eten en soms speelgoed of zelfs een huisdier mee voor haar dochter Trudy. Dit zorgt bij haar voor een innerlijk conflict waar ze liever geen aandacht aan besteed.

Als ze vijftig jaar later bij haar dochter in haar huis terecht komt kan ze niet eer dan bakken, bakken en nog eens bakken. Haar dochter doet een onderzoek naar Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog en waarom zij niets deden om de gruwelen die met Joden gedaan werden te voorkomen. Anna komt daarachter en heeft het daar duidelijk moeilijk mee, maar praat daar niet over.

De zoektocht van moeder en dochter in intrigerend. Wat Anna heeft moeten doorstaan zorgt voor begrip dat ze reageert zoals ze reageert vijftig jaar later. Toch snap ik ook de frustratie van Trudy die bij iedere vraag te horen krijgt: ‘ Het verleden is dood en dat kan maar beter zo blijven.’ Waarom kan ze niet vertellen wie Trudy’s biologische vader is?

Aan het einde van het boek is er niet echt een einde van het verhaal. Maar het lijkt goed te kunnen komen vanaf dat punt tussen moeder en dochter. Wat ik me wel af vraag is wat er met de nazi-officier is gebeurd.

Ik vind dit boek echt een aanrader. Het leest vlot weg en heeft een spannende rode draad door het verhaal. Een heerlijk boek.