30 dagen schilderen aan een schilderij

Zo, ik heb mijn uitdaging afgerond. En wat was het een hobbelige weg met vele ontdekkingen, emoties en uiteindelijk niet 1 maar 2 mooie schilderijen.

Ik begon op 16 januari vol enthousiasme aan een wit doek van 100 bij 80 cm.

Boven de babykamerdeur zit een groot raam waar veel licht doorheen komt als je het licht van de badkamer aan doet. Dat moest verduisterd worden. En wat is dan leuker dan een prachtig schilderij dat ook nog eens vanachter verlicht zou worden als iemand in de badkamer is.

Een schilderplekje

Een plekje om te schilderen was niet zomaar gevonden. Ik ben begonnen op mijn bureau, maar die staat tegenover de andere kinderkamer en dus kon het licht niet aan. Dag 1 schilderde ik dan ook in het schemerlicht en dat nog eens met zwart en rood. Pas de volgende dag kon ik zien wat ik gedaan had.

Ik vond een plekje in de babykamer, waar ik dan zou kunnen verven als mijn dochter sliep. Maar daar stond het werk enorm in de weg overdag als er luiers verschoond moest worden. Mijn werk werd verplaatst naar de sportplek. De loopband kon niet langer gebruikt worden tot ik klaar zou zijn met mijn uitdaging. Maar opeens had ik prachtige lichtinval op mijn schilderij overdag en ontstond daardoor een mooie sfeer waar ik graag in wilde werken.

Zoektocht

Al bij dag 2 ontstond er een schilderij die mij aansprak. Vrouwen vol verwachting. De flow had het van mij overgenomen en het schilderen duurde uiteindelijk 2 uur in plaats van 30 minuten. Maar dat was dag 2, en dat betekende 'killin' your darling' o verder te kunnen. Het deed echt wel een beetje pijn.

De dagen erop wist ik gewoon niet meer wat te doen met verf. Er komt dan ook niets uit mijn handen dan vegen vegen vegen. Het enige dat mij verder doet gaan is de wetenschap dat dit een fase is. Hier moet ik doorheen om tot iets nieuws te komen. Ik heb meditatiemuziek aangezet, op Pinterest ideeën opgedaan en toen kwam het... een onderwatertafereel.

Vermoeidheid

Ik heb me halverwege deze uitdaging steeds vermoeider gevoeld. De energie om langer te schilderen dan 30 minuten was er vaak ook niet. Ik heb soms ook moeten zoeken naar een momentje om te kunnen schilderen (en heb dus een dag overgeslagen) Niet erg, maar wel frustrerend op dat moment. Ik heb me er bij neergelegd. Zorgen voor jezelf, dat kan schilderen doen, maar soms ook bewust even niet schilderen.

1 schilderij of...

Na een tijd voelde het schilderij echt af, maar ik moest nog 13 dagen. Ging ik weer alles overschilderen en de fase van zoeken naar creativiteit door? Ik besloot om het volgende doek te pakken. Ik had behoefte aan een schildering met voorbedachte rade.

Schilderen met voorbedachte rade

Nog voor ik begon met doek twee, wist ik wat ik wilde maken. Ik had behoefte aan een boom. Het komt regelmatig voor in mijn werken dat er een boom bij moet. Een boom is mijn symbool voor leven, voor standvastigheid, doorzettingsvermogen en rust. Ik wilde een boom. En daar heb ik de laatste dagen aan gewerkt. Het voelde heerlijk om daar mee bezig te zijn. Alsof de lente al in mijn hoofd kwam, terwijl buiten de sneeuwvlokken dwarrelden.